woensdag 13 mei 2015

Zijn handen reiken altijd dieper

Opeens begon het te waaien en bulderde de wind over het meer. Eerst spiegelglad - het volgende ogenblik vol storm, vol schuim. We maakten het zelf mee op het ogenblik dat we aan de oever van het meer van Galilea stonden. Het was een ervaring die we opdeden tijdens onze Israël-reis enkele jaren geleden. Het is één van de laagst gelegen plekken ter wereld. De wind kan daar onverwacht vanaf de omliggende bergen neerslaan op het water. Net zoals het was in de dagen van de Heere Jezus.

Storm op het meer
Petrus wist als visser hoe het op het meer onverwacht kon gaan spoken. Maar dat ene moment zou hij nooit vergeten. "Het is de Heere Jezus," zeiden de anderen. Voor hij het zelf wist, was hij overboord gestapt om naar Hem toe te gaan. Gedragen door het water was zijn blik slechts op Jezus gericht. Totdat de golven zijn aandacht opeisten en hij begon te zinken.
"Verlos mij o God, want het water is gekomen tot aan de lippen. Ik ben gekomen in diepe wateren, een vloed overstroomt mij” (Ps. 69:1,3).

Weet toch mijn kind
Hoe diep je ook zinkt
Zijn hand reikt altijd dieper
Hij was, is en zal er zijn!